مقایسه وضعیت روان‌شناختی امدادگران فعال در سوانح جاده‌ای با امدادگران عادی در شهرستان داراب

مقدمه: به نظر می‌رسد که امدادگران حاضر در پایگاه‌های بین جاده‌ای جمعیت هلال‌احمر، به واسطه تجربه مداوم ‌و گاه‍‍ی طولانی حضور در صحنه‌های دلخراش جاده‌ای، بیشتر از نمونه غیرفعال در معرض پیامدهای روان‌شناختی ناشی از سوانح باشند.  هدف عمده این مطالعه، مقایسه وضعیت روان شناختی دو گروه از امدادگران فعال و غیرفعال (عادی) در پایگاه‌های بین‌جاده‌ای شهرستان داراب است. روش‌ها: دراین مطالعه مقایسه‌ای و گذشته‌نگر به روش نمونه‌گیری هدفمند، 28 نفر از امدادگران مشغول در 3 ماه پایانی سال 1388 در پایگاه‌های امداد جاده‌ای شهرستان داراب به طورمتناوب انتخاب شدند. SCL-90) را تکمیل نمودند. داده‌های پژوهش با استفاده از بسته نرم‌افزار آماری SPSS ویراست 16 با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: -90و مؤلفه‌های (علائم جسمانی، وسواس، پرخاشگری، فوبیا و روان پریشی) و . اما این تفاوت در مؤلفه‌های (حساسیت بین‌فردی، افسردگی و سوالات اضافه) معنادار نبود. نتیجه‌گیری: آسیب‌پذیری روانی امدادگران فعال در سوانح جاده‌ای، لزوم برنامه‌ریزی جهت حمایت‌های فردی و سازمانی از این اعضا را مطرح می‌کند